science-new - บทความรวมวิทยาศาสตร์ ตุลาคม 55 : หน้า 18

เมื่อวันที่ 26 ต.ค.2555 นักท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ทั้งชาวไทยและต่างชาติแห่ทยอยไปหาชมความงาม ของดอกไม้หายาก ที่ อำเภอคุระบุรี จังหวัดพังงา ซึ่งหาชมได้เฉพาะช่วยปลายฝนต้นหนาว และเป็นพันธุ์ไม้ใกล้สูญพันธุ์ ด้วยอาการตื่นเต้นดีใจจากความงามของดอกพลับพรึงธารและความแปลกที่ไม่เคยพบ เห็นจากที่ใดในโลก ในช่วงเริ่มต้นฤดูการท่องเที่ยวจังหวัดพังงา

พลับพลึงธาร (Crinum thaianum) อยู่ในวงพลับพลึง เป็นพืชน้ำเฉพาะถิ่นของประเทศไทย พบได้แห่งเดียวในโลกบริเวณแม่น้ำ ลำคลองในเขตอำเภอสุขสำราญและอำเภอกะเปอร์ จังหวัดระนอง เขตอำเภอตะกั่วป่าและอำเภอคุระบุรี จังหวัดพังงา จัดเป็นพืชอวบน้ำ ใบมีลักษณะคลายพลับพลึงและมีความยาวขึ้นอยู่กับระดับน้ำ โดยธรรมชาติหัวมักโผล่ขึ้นเหนือพื้นดินประมาณ 2 ใน 3 เพื่อป้องกันการเน่า มีความสูงของลำต้นตั้งแต่ 60 เซนติเมตร ถึง 2 เมตร ในช่วงฤดูฝนที่น้ำหลากจะมีการทำการผสมเกสร โดยในแต่ละผลจะมีเมล็ดข้างใน 2 - 4 เมล็ด และจะออกดอกบานสะพรั่งในช่วงปลายฤดูฝนหรือต้นฤดูหนาว ประมาณเดือนตุลาคมถึงเดือนธันวาคมของแต่ละปีเท่านั้น ดอกตูมสีขาวมีลักษณะคล้ายหัวหอมชูเหนือน้ำเสมอ เมื่อบานแล้วจะมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ อันเป็นที่มาของชื่อ “หอมน้ำ” ในบางท้องถิ่นเรียกว่า “ช้องนาง” หรือ “หญ้าช้อง”

เนื่องจากพลับพลึงธารและแหล่งที่อยู่อาศัยถูกคุกคามอย่างหนัก และทำให้มีปริมาณลดลงอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็นสาเหตุจากปัจจัยต่างๆ เช่น การขุดลอกคลอง การเก็บหาเพื่อการค้า และจากภัยธรรมชาติ ดังนั้นในการอนุรักษ์พลับพลึงธาร จำเป็นที่จะต้องมีการดำเนินการทั้งในระดับนโยบายและในระดับปฏิบัติในพื้นที่ ควบคู่กันไป ในระดับนโยบายควรจะมีการประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้มีการดำเนินงานตามมาตรการต่างๆ ที่ได้วางไว้

โดยชาวบ้านอำเภอคุระบุรีได้เล็กเห็นถึงความสำคัญของต้นไม้หายาก และหวงแหนต่อทรัพยากรที่ยังคงหลงเหลืออยู่จึงหาวิธีช่วยกันอนุรักษ์ในทุกรูป แบบ ทั้งเพาะขยายพันธุ์ในลำธารสายรอง ป้องกันการทำลายจากการเก็บหาเพื่อการค้า การทำลายระบบนิเวศแม่น้ำลำคลอง

ผู้ว่าราชการจังหวัดพังงา ตลอดจน นายอำเภอคุระบุรี และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง จึงได้มีการจัดประชุมรับฟังความคิดเห็นเพื่อประกาศให้แหล่งที่พบพลับพลึงธาร เป็นที่คุ้มครองสิ่งแวดล้อมตลอดทั้งสนับสนุนการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ต่อ ไป.